Een lezing op het snijvlak van twee cultuuruitingen die als typerend gelden voor de Lage Landen: onze molencultuur en onze schilderkunst. Beide hebben individueel wereldfaam, dus wat gebeurt er als je ze combineert?
Twee aspecten van die optelsom worden op deze avond belicht.
We gaan eerst in vogelvlucht door de molenkunstgeschiedenis van de Lage Landen, van gebedenboek tot Cobra, van de onbekende Meester van de Sint-Elisabethsvloed (1421) tot de overbekende Piet Mondriaan.
Na de pauze verleggen we het focus naar ons eigen leefgebied. Hoe gaf de molen vorm aan het Rijnland landschap in de omgeving van Leiden, en hoe ervoer de kunstenaar dat. Naast de schilderkunst komt daarbij ook cartografie ─ eertijds ook een kunst ─ aan de orde.
De lezing is een opmaat voor het jaarlijkse Nationale Molenweekend dat plaatsgrijpt in het weekend van 12 en 13 mei.
Peter van Driel kon het niet laten om na een carrière in het moderne watermanagement ─·eerst de Deltawerken en daarna de export van die kennis·─ zich ook nog te werpen op de historie van het Nederlands waterbeheer: hij is molenaar van een oude poldermolen in het Kagerplassengebied en beheert een kunsthistorische databank over het onderwerp.