De mannen van Michelangelo
Dinsdag 11 november 2025, 20.00 uur,
Scheppingskerk, Van Poelgeestlaan 2, Leiderdorp
'De mannen van Michelangelo'
Michelangelo Buonarroti (1475-1564) wordt gezien als een van de beste kunstenaars aller tijden. Samen met Rafael Sanzio en Leonardo da Vinci staat hij aan de basis van de ongekende bloei van de kunsten tijdens de Italiaanse renaissance. 
Met zijn talent en ongekende ambitie weet Michelangelo zich in een lange carrière zowel als schilder, architect en vooral als beeldhouwer te laten gelden. Al in zijn eigen tijd worden zijn uitzonderlijke kwaliteiten geroemd en kunstenaarsbiograaf Giorgio Vasari noemt hem ‘de goddelijke Michelangelo’.
In het 550e geboortejaar van Michelangelo besteedt Teylers Museum in Haarlem dit najaar uitgebreid aandacht aan de Italiaanse grootmeester (van 15 oktober 2025 t/m 25 januari 2026). In de tentoonstelling is gekozen voor een typerend Michelangelo onderwerp: zijn vernieuwende en voor latere kunstenaars zeer invloedrijke benadering van het mannelijk lichaam.
Hoewel door velen bewonderd en nagevolgd, zorgen zijn werken soms ook voor controverse. Isolde Scholberg toont tijdens de lezing leven en werk van Michelangelo en maakt zijn pioniersrol en grote invloed op latere generaties duidelijk.
Isolde Scholberg biedt een levendige en vaak verrassende kennismaking met kunst in de meest brede zin van het woord. Van de klassieke oudheid, de Italiaanse renaissance tot hedendaagse kunst. Als cultuurwetenschapper plaatst zij kunstwerken daarbij in een ruimer historisch en cultureel kader en biedt zo nieuwe en soms onverwachte inzichten. Haar motto is dan ook: ‘het verhaal achter de kunst’.
Foto's:
startfoto - Michelangelo, figuurstudie voor de Lybische Sybille, ca 1511
deze pagina: Michelangelo, Apollo-David, ca 1530
Magdalena Abakanowicz, veelzijdig kunstenares
Dinsdag 10 juni 2025, 20.00 uur, Scheppingskerk, Van Poelgeestlaan 2, Leiderdorp
Magdalena Abakanowicz, Vernieuwster van de textielkunst en veelzijdige kunstenares,
Lezing door Krzysztof Dobrowolski-Onclin
Toen zij in 1962 een werk op de Internationale Textielbiënnale van Lausanne tentoonstelde, vroeg het publiek zich af of het nu een wandtapijt was of een abstract schilderij. Het antwoord was: een wandtapijt met de kwaliteit van een abstract schilderij.
Abakanowicz' naam als vernieuwende kunstenares werd gevestigd toen zij drie jaar later de gouden medaille voor toegepaste kunst op de biënnale van São Paulo kreeg.
Abakanowicz kwam in 1930 in de buurt van Warschau in een adellijk gezin ter wereld. In 1954 studeerde ze in Warschau af op een textielkunstwerk en ze zou tot in de jaren 1980 vooral textiel gebruiken. Haar 'abakans', zoals ze haar werken noemde, werden echter steeds groter en ruimtelijker, zoals het 30 meter brede werk dat zij in 1970-1971 voor het Provinciehuis in 's-Hertogenbosch maakte. Het zit vol verschillende materialen, texturen en structuren, waardoor het eerder een sculptuur dan een wandkleed is.
In de jaren 1980 begon ze ook in brons en steen te werken. Zo is 'Katarsis' een groep van 33 mensvormige bronzen beelden zonder hoofden, die een vrij harde en ongemakkelijke sfeer oproepen.
Tussen 18 april en 24 augustus is het werk van Abakanowicz in Nederland te zien. Behalve in het Provinciehuis van Noord-Brabant is er een tentoonstelling in het Textielmuseum in Tilburg in samenwerking met het Noordbrabants Museum in 's-Hertogenbosch.
Krzysztof Dobrowolski-Onclin is cum laude afgestudeerd in de kunstgeschiedenis en Franse letterkunde en heeft aan de universiteiten van Amsterdam, Parijs en Krakau gestudeerd. Sinds 2006 geeft hij cursussen en lezingen over kunstgeschiedenis zonder zich tot een specialisme of een onderwerp te beperken. Hij is vrijwilliger bij het COC Amsterdam en werd in 2019 benoemd tot Lid in de Orde van Oranje-Nassau.
Foto deze pagina: 'Abakan Red' (1969)
Foto homepagina: Bronzen beelden voor gebouw 'Baltyk', Poznan, Polen
Mens en tuin - tuinarchitectuur door de eeuwen heen
Dinsdag 13 mei 2025, 20.00 uur, Scheppingskerk, Van Poelgeestlaan 2, Leiderdorp
Lezing door Monique Hafkamp: Mens en Tuin, tuinarchitectuur door de eeuwen heen
Centraal in deze lezing staat de relatie tussen de mens en de natuur en op welke manier de opvattingen over de relatie een rol spelen in de vormgeving van tuinen.
Al millennia lang heeft de mens zijn eigen paradijs, groot of klein, op aarde gecreëerd.
Van legendarische tuinen, zoals de Hangende Tuinen van Babylon tot natuurlijke verwilderde tuinen van Oudolf.
Monique Hafkamp laat u zien hoe de natuur eeuwenlang in meer of mindere mate getemd werd in de vorm van tuinarchitectuur. De Romeinen combineerden een fysieke tuin met geschilderde tuinen in hun eetkamers. In de middeleeuwen hadden tuinen daarentegen niet zozeer een recreatieve functie als wel een praktische en agrarische functie. In de Renaissance kregen tuinen weer een paradijselijk uiterlijk, waar beplanting, water, geuren en geluid de zintuigen prikkelen, soms ook op een surrealistische manier.
De Franse baroktuin diende als symbool van de macht van de koning over mens en natuur, en dit voorbeeld werd in grote delen van Europa nagevolgd zoals de tuin van Paleis Het Loo bij Apeldoorn. In de achttiende eeuw leidde de zoektocht naar het natuurlijke, authentieke tot de illusie van de ongetemde, natuurlijke Engelse landschapstuin.
Kunsthistorica Monique Hafkamp heeft kunstgeschiedenis gestudeerd in Nijmegen, met als bijvakken Italiaans en Europese geschiedenis. Tijdens de studie heeft ze veel gereisd door diverse landen om naar kunst en architectuur te kijken. Ook heeft ze zich verdiept in kostuumgeschiedenis. Na haar afstuderen is ze blijven reizen en heeft ze tijd doorgebracht in verschillende delen van Italië, zoals Piemonte, Veneto, Toscana en Lazio.
Reizen doet ze nog steeds. Een aantal maanden per jaar begeleidt ze culturele reizen, met de nadruk op Italië. De andere helft van het jaar geeft ze cursussen en lezingen over kunst en cultuur. Monique Hafkamp heeft een brede belangstelling, die ze graag deelt met anderen. Tijdens haar lezingen laat ze niet alleen diverse vormen van kunst zien, maar ze plaatst deze ook in een bredere historische en culturele context.
Foto: Stourhead, Wiltshire, Verenigd Koninkrijk
Het Ruhrgebied: van kolen naar kunst
Het Ruhrgebied: van kolen naar kunst
Dinsdag 8 april 2025, 20.00 uur, Scheppingskerk, Van Poelgeestlaan 2, Leiderdorp
Lezing door Yvonne Hilgenkamp
Nog niet zo lang geleden was het Ruhrgebied een noodzakelijk snelweg-kwaad waar we plankgas doorheen zoefden op weg naar het mediterrane zuiden. Met de ramen dicht! We reden immers in de Kohlenpott: de bakermat van industrieel Europa, vol kolenmijnen en staalfabrieken. Nu liggen de zaken radicaal anders: het Ruhrgebied is tegenwoordig verrassend groen! Yvonne Hilgenkamp heeft het over de familie Krupp, de Zeche Zollverein, ontzagwekkende industriële monumenten, invloedrijke tuintentoonstellingen, en de vele verrassende musea in het Ruhrgebied.
Yvonne Hilgenkamp is kunsthistorica én architectuurhistorica, en heeft jarenlange ervaring in het presenteren van de rijke geschiedenis van de westerse architectuur, stedenbouw en kunst. Ze maakt op heldere wijze de kunstgeschiedenis voor een divers publiek toegankelijk. Haar interesse is breed en gaat van de Romeinen tot Rembrandt, van De Pijp tot Parijs en van Art Déco tot Dubai’s wolkenkrabbers. Over al deze onderwerpen vertelt ze graag en enthousiast!
De omwenteling, of de eeuw van de vrouw
Dinsdag 11 maart 2025, 20.00 uur, Scheppingskerk, Van Poelgeestlaan 2, Leiderdorp
Lezing door schrijfster Suzanna Jansen:
De omwenteling, of de eeuw van de vrouw
Het verhaal van onze moeders en oma’s; niet alleen een vrouwenverhaal, maar een verhaal voor iedereen.
In haar nieuwe boek, De omwenteling of de eeuw van de vrouw, schetst meesterverteller Suzanna Jansen, de afgelopen eeuw vanuit een nieuw perspectief: dat van de vrouw.
Op een ochtend in 1981 hangt Betsy Jansen-Dingemans een laken buiten. Het is geen wasdag en het laken is niet eens nat. Haar jongste dochter, de auteur, weet: mijn moeder stelt nu een daad, ze sluit zich aan bij de vrouwenbeweging.
Betsy is geboren in 1922, het jaar waarin vrouwen voor het eerst kunnen stemmen. Toch tellen ze amper mee: ze krijgen minder loon, worden op hun trouwdag ontslagen en zijn bij wet handelingsonbekwaam. Honderd jaar later heeft haar dochter meer rechten en is haar wereld groter dan de huiskamer. In geen enkele eeuw veranderde het leven van vrouwen zo sterk – en daarmee dat van ons allemaal.
Vanuit het perspectief van haar moeder, haar oudere zus en zichzelf vertelt Suzanna Jansen hoe vrouwen leefden binnen de marges van ondergeschiktheid en dienstbaarheid, en hoe de strijd verliep om te worden behandeld als gewoon mens. Gaandeweg ontdekt Betsy dat een vrouw ook naar een ander leven mag verlangen. Hiermee legt Suzanna Jansen de anatomie bloot van de tergend trage, maar niet te stuiten omwenteling van de emancipatie. En ze toont dat de genderverhoudingen van onze tijd hierin hun wortels hebben. Suzanna Jansen weet in De omwenteling als geen ander met een klein verhaal een grote geschiedenis te vertellen.
Suzanna Jansen is schrijfster en verteller. In haar boeken onderzoekt ze het verleden omdat ze het heden wil begrijpen. Het gaat haar om gewone mensenlevens, en hoe grote maatschappelijke ontwikkelingen daarop ingrijpen.
Suzanna is geboren en getogen in Amsterdam. Na een jaar op een balletopleiding stapt ze over naar de studie Communicatie aan de HEAO. In de jaren negentig is ze betrokken bij de oprichting van Independent Media, het uitgeefconcern van Annemarie van Gaal en Derk Sauer in Moskou, waarvoor ze ook naar Rusland verhuist.
In Moskou kiest ze voor journalistiek, ze doet als freelancer research voor documentaires van de VPRO en VRT, ze is correspondent voor het Belgische dagblad De Morgen en schrijft incidenteel voor onder andere NRC Handelsblad, HP/deTijd en Opzij.
Terug in Nederland maakt ze reportages voor onder meer Trouw en Intermediair. Al gauw stuit ze op de roemruchte bedelaarskoloniën van Veenhuizen, en haar familiegeschiedenis daar. Een beoogd artikel over dat langdurige en unieke heropvoedingsexperiment in het Drentse veen loopt uit op een boek, dat in januari 2008 verschijnt onder de titel ‘Het pauperparadijs’, wat een bestseller blijkt te worden.
Ook ‘De omwenteling of de eeuw van de vrouw’ is genomineerd voor diverse prijzen.
Foto Suzanna Jansen : Mark Uyl
Jan Sluijters, meester van kleur
'Jan Sluijters, meester van kleur'
Dinsdag 11 februari 2025, 20.00 uur, Scheppingskerk, Van Poelgeestlaan 2, Leiderdorp
Lezing door Wieke van de Sande
Het oeuvre van de Nederlandse kunstenaar Jan Sluijters (1881-1957) staat bekend als een feest van kleurrijke expressie. Aan het begin van zijn carrière streefde hij echter donkere tinten en academische onderwerpen na. Een reis naar Parijs bracht daar verandering in. Door deze reis verliest hij zijn financiële ondersteuning, maar wint hij zijn artistieke pad. In deze lezing wordt u meegenomen in het sprankelende palet van Sluijters en worden er verbanden gelegd met kunstenaars als Kees van Dongen en Henri Matisse. Een inspirerend verhaal waarin kleuren een hoofdrol spelen.
Wieke van de Sande MA is zelfstandig kunstgeschiedenisdocent en museumdocent.
Met veel plezier en enthousiasme verzorgt ze lezingen, colleges en educatieve rondleidingen voor onder andere de Vrije Academie en verschillende musea in Utrecht. Ze is gespecialiseerd in (vroeg)moderne kunst uit de 19e en de 20e eeuw.
De Madonna en de kanselier Rolin
Dinsdag 10 december 2024, 20.00 uur, Scheppingskerk, Van Poelgeestlaan 2, Leiderdorp
Lezing door Max Put
'De Madonna en de kanselier Rolin’, een meesterwerk van Jan van Eyck in het Louvre
Op de vraag wat het beroemdste kunstwerk van Museum het Louvre is luidt het antwoord onvermijdelijk de ‘Mona Lisa’, maar het museum bevat tenminste nog één ander schilderij dat die status verdient: ‘De Madonna en de kanselier Rolin’, van Jan van Eyck, die het paneel ca. 1435 schilderde in opdracht van Nicolas Rolin, de machtige minister van financiën van hertog Filips de Goede van Bourgondië. Rolin zelf is op de linkerhelft afgebeeld, geknield achter een lezenaar, tegenover de Heilige Maagd met op haar schoot het Christuskind dat een zegenend gebaar maakt. Ze bevinden zich in een ruimte met een fraaie tegelvloer en aan beide zijden arcades, die op de achtergrond uitkomt op een loggia en een terras, waarachter zich een ongemeen weids landschap ontvouwt, in het midden verdeeld door een zilverachtig glanzende rivier waarin een brug de delen van een stad met elkaar verbindt.
Onlangs is het paneel na jaren schoongemaakt en gerestaureerd en het schittert weer als nooit tevoren. Het Louvre organiseerde een speciale tentoonstelling rondom Van Eycks meesterwerk die tot 17 juni te zien was.
In de lezing gaat kunsthistoricus Max Put in op de geschiedenis en complexe iconografie van het schilderij, onder andere aan de hand van de nieuwe, ongelooflijk gedetailleerde foto’s die in het kader van de restauratie gemaakt zijn.
Kunsthistoricus Max Put is afgestudeerd in Leiden (2000), vakgroep Kunstgeschiedenis, op een studie naar de rol van verzamelaars en kunsthandel in de verspreiding van het Japonisme in de late 19e en vroege 20e eeuw.
Sinds 2007 is hij als zelfstandig kunsthistoricus en docent kunst- en architectuurgeschiedenis werkzaam voor o.a. de Vrije Academie in Amsterdam en andere organisaties op het gebied van cultuureducatie.
George Gershwin - 100 jaar Rhapsody in blue
Dinsdag 12 november 2024, 20.00 uur, Scheppingskerk, Van Poelgeestlaan 2, Leiderdorp
Lezing door Dick Hermsen
Het is precies 100 jaar geleden dat de première plaatsvond van ‘Rhapsody in blue’, een absoluut hoogtepunt in de klassieke muziekgeschiedenis. De Amerikaanse componist en pianist George Gershwin (1898-1937) vormt een belangrijke schakel in de overgang van de klassieke- naar de jazz-muziek. Eigenlijk was Gershwin klassiek opgeleid. Vanwege zijn grote belangstelling voor de jazzmuziek combineerde hij deze stijl al snel met zijn klassieke composities. Bekende werken van Gershwin zijn onder andere het swingende Rhapsody in Blue, de opera Porgy and Bess en de bekende song Summertime, allemaal klassieke werken, doorspekt met swingende ritmes en spannende jazz-akkoorden.
Op enig moment was Gershwin als componist, ook in het lichte genre, zo bekend dat hij in New York, op Tin Pan Alley, ging werken in een shop waar je jazz-composities kon kopen. Op verzoek schreef hij talrijke mooie en vaak swingende jazz-liedjes die ook nu nog met regelmaat te beluisteren zijn.
Er wordt gebruik gemaakt van veel mooie muziekfragmenten en mooie dvd-beelden. Muziek-technische termen worden vermeden.
Dick Hermsen
Dick Hermsen (Voorschoten – 1958, nu woonachtig in Helmond) is musicus, musicoloog. Hij studeerde aan het Conservatorium van Utrecht. Aansluitend voltooide hij aan de Universiteit van Amsterdam een studie Muziekwetenschappen. Hij werkte als muziekjournalist bij het Leidsch Dagblad en hij schreef programmatoelichtingen voor het Residentie Orkest in Den Haag. Als (mede-) auteur en eindredacteur publiceerde hij twee boeken. Daarnaast was hij bijna 20 jaar verbonden als presentator bij het North Sea Jazz Festival, maakte hij radioprogramma’s voor Concertzender Nederland en doceerde hij aan het Conservatorium van Groningen.
Zijn belangrijkste bezigheid vond hij in de kunsteducatie. Hij werkte bijna 20 jaar als directeur in meerdere muziekscholen en kunstencentra in Leiden, Valkenswaard en Helmond. Tegenwoordig verzorgt hij lezingen in binnen- en buitenland, begeleidt hij internationale muziekreizen en is hij actief als uitvoerend musicus bij Stichting Herbelevingstheater en als gitaardocent.
Farah Diba, keizerin van Iran
Dinsdag 10 september 2024, 20.00 uur, Scheppingskerk, Van Poelgeestlaan 2, Leiderdorp
Lezing over Farah Diba, keizerin van Iran, door kunsthistorica Karin Braamhorst
Farah Pahlavi is volgens veel Iraniërs nog steeds hun koningin. Ze was een jonge architectuurstudente in Parijs toen ze de Sjah ontmoette. Ze is twintig jaar getrouwd geweest met Sjah Mohammed Reza en haar invloed was zeer groot. Samen streefden ze ernaar om van Iran een progressief modern land te maken. Haar rol was gericht op de bevordering van de Iraanse cultuur. Tot op de dag van vandaag is in Iran voelbaar hoeveel zij heeft betekend voor het land.
In deze lezing wordt haar aandeel in de modernisering van Iran belicht. Farah Pahlavi is een uiterst verrassende en veelzijdige vrouw met een interessant en inspirerend verhaal.
Karin Braamhorst heeft vele malen reizen naar Iran begeleid. Haar verhalen en beelden geven je onmiddellijk het gevoel dat je met haar meereist naar dit mysterieuze land en haar onvergetelijke koningin.
Karin Braamhorst geeft lezingen voor uiteenlopende opdrachtgevers. Daarnaast geeft zij rondleidingen in musea, cursussen en begeleidt reizen. De kunstgeschiedenis is een schatkamer waarin pareltjes te vinden zijn die zij wil delen met de wereld. De diversiteit van haar werk heeft haar altijd geïnspireerd en heeft haar doen groeien tot een zeer breed inzetbare kunsthistorica. Haar eigen bedrijf weerspiegelt haar ambitie. Haar ‘voelsprieten’ tasten bijvoorbeeld de social media af waardoor zij nieuwe strategieën of inhoudelijke invalshoeken opdoet. Het liefst ontwikkelt zij innovatieve ideeën die zij zorgvuldig uitwerkt tot concrete projecten. Haar verhalen en presentaties zijn persoonlijk; zij ontwikkelt al haar materiaal zelf. Karin Braamhorst vertelt verhalen van schoonheid en troost. Als kunsthistorica onderzoekt zij al jaren prachtige beelden en verhalen van kunstenaars uit alle tijden. Kunst gaat over ons. Altijd.
Wandtapijten ontrafeld
Dinsdag 11 juni, 20.00 uur, Scheppingskerk, Van Poelgeestlaan 2, Leiderdorp
Wandtapijten ontrafeld, warm, fabelachtig en prestigieus
Lezing door kunsthistorica Sophie Tutelaers
Wandtapijten… direct sluipt het synoniem gobelin in uw hoofd, maar hoe zit dat? En is het tapijt van Bayeux eigenlijk wel een tapijt? De hoogtijdagen voor wandtapijten waren de 14e en de 18e eeuw. Op prestigieuze plekken, zoals kastelen, landhuizen en kerken
vervullen de tapijten allereerst een praktische rol: ze hielden de koude en vaak tochtige huizen warm. Maar zoals dat vaker gaat met een prachtig kunstnijverheidsobject, ook het wandtapijt werd een prestige object. Toen de hertog van Alva zich realiseerde dat hij een origineel werk van Jeroen Bosch niet kon verwerven, liet hij een wandtapijt maken als kopie. De tapijten waren een teken van goede smaak, vreselijk duur, immers gemaakt van zijde, wol, zilver- en gouddraad, maar bovenal ook handzaam.
De hooggeplaatste adel had vaak een ambulant hof en zo werd ieder vreemd kasteel een echt “thuis” en kon de heer direct zijn rijkdom etaleren. De hertog van Bourgondië Karel de Stoute maakte het zelfs zo bont dat hij tijdens zijn laatste veldtocht een fabelachtig tapijt meenam. Een pronkstuk van de latere oorlogsbuit.
De laatste jaren beleeft het wandtapijt wederopstanding. Grayson Perry’s werken geven een direct, vaak zelfs wrang beeld van onze tijd. De symboliek die aan een wandtapijt kleeft, zorgt ervoor dat het voor het verhaal van deze kunstenaar een zeer effectief medium is. Verschillende andere hedendaagse kunstenaars zoeken deze frictie van autonoom werk en ambachtelijk werkstuk de laatste tijd op. Ga mee op een reis door de kunstgeschiedenis langs magische tapijten.
Sophie Tutelaers (1977) studeerde Kunstgeschiedenis aan de Rijksuniversiteit Groningen. Deze studie sloot ze af met een materiaal-technische studie naar schilderijen, tekeningen en aquarellen van Vincent van Gogh in de collectie van het Kröller-Müller Museum. Na het behalen van haar eerstegraads onderwijsbevoegdheid aan de Radboud Universiteit van Nijmegen geeft Sophie cursussen kunst- en architectuurgeschiedenis, lezingen rond kunsthistorische onderwerpen en begeleidt ze excursies in verschillende musea. Sinds 2013 verzorgt zij lezingen in het Noordbrabants Museum bij grote tentoonstellingen, zoals Hieronymus Bosch.